Categorie: Sarahroute 2024

Dag 3 Oudega – Kollumerpomp, 36km

Een rustige start na een heerlijke nacht. De honden waren in de vroege ochtend even onrustig maar dat was niet vreemd want het was een bizar getjilp van vogels om de tenten heen, zo’n 30 minuten en toen was het weer over. In alle rust wakker geworden in de prachtige tent die je eigenlijk op zet om er een week in te vertoeven. In plaats van 1 dag. Tis niet echt een trekkerstent maar alles past erin en je kunt er nog in staan ook. Het lichtsnoer welke Instagram me verlekkerd voorhield, zij wisten bijna eerder dat we gingen kamperen dan ik, is ontstellend gezellig en praktisch. De voorhoofdkoplamp waarmee we elkaar vlekken voor de ogen geven als we elkaar aankijken is de tas nog niet uit geweest en het is echt een flameverlichting. Enorm welkom in deze familie schemerlamp.

Bij het afrekenen alsnog kennis gemaakt met Nynke en Age. Age heeft een grote lemsteraak waarmee hij met groepen of campinggasten ook zeiltochten maakt. Je kunt een dag een sloep huren of kano’s en de sfeer is er heerlijk met 2 pipowagens, een oud Volkswagen busje en slechts 3 tenten. Dus ja, zoek je wat leuks, dan is deze mooie natuurcamping uit het groene boekje zeker aan te bevelen.

Een korte fietstocht dus we waren op tijd in Kollumerpomp, wederom nog steeds zonder een druppel regen. Het enorme stuk voor trekkerstentjes was volkomen leeg en bleef leeg. Na geïnstalleerd te zijn, oefening baart kunst want de hut stond al snel mooi strak opgezet, zijn we naar Kollum terug gefietst en hebben we lekker gegeten. In de avond lichtslinger aan en kop thee gezet. Tevreden ons nest in. Temidden van niets en niemand!

Morgen gaan we naar Schiermonnikoog met het zogenaamde Tante Guri groepje, mijn nalatenschap uit Ouderkerk aan de Amstel. We hebben er heel veel zin in! Ole en Knud ook want terwijl wij inpakken zit springt Knud zijn bak in, klaar voor vertrek.

Dag 2: Oudemirdum – Oudega, 61km

De ochtend van dag 2 begon stralend. Rustig ontbeten en pas rond 13u op de fiets. Langs het centrum van Oudemirdum om bij de fietsenmaker mijn zadel wat af te stellen en ach, hij kan ook wel iets hoger want ik kan makkelijk bij de grond. Geen 100 meter verder een U-turn en daar lagen we op z’n zij. Honden vielen uit de bak, geschaafd been maar verder leek alles oké, Het vertrouwen van Knud is onverwoestbaar want blij sprong hij direct de bakfiets weer in. Na een half suikerbrood te hebben ingeslagen vervolgden we onze weg. Pup Ole (10 maanden) heeft wat verlatingsangst dus zodra JP uit zicht is, piept ie als een verlaten kuiken. Is de roedel weer compleet, dan wil hij hem uitgebreid begroeten en zo sprong hij de bak half uit waardoor we de eerste noodstop moesten maken van deze dag. Qua veiligheid hebben we aan alles gedacht dus de honden zijn gezekerd aan de bodem van de bak zodat bij een ongeluk ze niet de weg op kunnen schieten. Dat bleek iets later echt een zegen…

Deur

Wij hadden beiden niet door dat na de val in Oudemirdum de zijdeur van de bak ontzet was. Toen we net een brug over waren gegaan en ik vol in de afdaling zat, hing Knud te chillen tegen de zijwand…. In een flits vloog het deurtje eruit met Knud erachteraan. Hij ging twee keer over de kop maar ik weet niet meer zeker hoe vaak. Keihard in de remmen en Knud opgetild. We waren allemaal in shock. We zijn voorzichtig doorgereden naar de eerste de beste fietsenmaker en de deuren kunnen nu niet meer open…. Nogmaals blij dat hij ook vastzat aan de bak want de weg ernaast was echt druk. Bibberend verder naar de natuurcamping in Oudega.

Friese Whisky

Eenmaal op de camping voor het eerst de tent opgezet. Een lief echtpaar naast ons, al weken op de camping in afwachting van hun eerst kleinzoon, ontfermde zich over de honden en wilden graag met ze wandelen. Ging prima. Knud keek maar een keer of 100 achterom maar liep toch vrolijk mee. Nadat de tent stond werden we uitgenodigd voor een drankje. De honden in diepe slaap aan onze voeten hebben we tot middernacht erg gezellig gekletst en gedronken. Als afsluiter een kleine whiskyproeverij en vervolgens de tent in. Daar stonden Ole en Knud wel even raar te kijken door het gaas vanuit hun slaapcompartiment…. Het ergste vrezend…. Piepen en janken was het enige geluid dat we nog hoorden, binnen 2 minuten een dromende Ole…..

In onze camping Hästens was het heerlijk slapen. Voel me net een prinses maar ons hele dons feest is zo de moeite waard: folie, 2 matjes, een donzen tijk voor over de matjes die ze meteen bij elkaar houden. Heerlijke hoofdkussens met daaroverheen een zijden lakenzak met daarover heen een dons quilt die aan het voeteneind om de matjes gaat en naar boven toe met kleine knoopjes aan het tijk zit. Je ligt dus nooit buitenboord en hebt een heerlijk 2-persoonsbed! Een impressie….

Dag 1: Jisp – Oudemirdum, 86km (waarvan 25km op de Bep Glasius)

Ik droomde nog van een luchtfoto van de ‘bike-setup’ op het grasveld in Jisp. Veel wereldfietsers maken zo’n foto maar zonder drone is in ons geval lastig. Alleen al om onze passagiers in de ‘plat’ stand te laten liggen. Dus dat idee had ik een paar dagen geleden al laten gaan. Net als veel andere ideeën want het was een race tegen de klok om de tassen te pakken en te vertrekken zodat we de laatste boot in Enkhuizen zouden halen. Zoiets hoor je voor te bereiden…. Daar hebben we een mooie start mee gemaakt maar toch eindigde het in een race tegen de klok, veel te veel bagage en het vergeten van wat essentiële dingen…Ik denk dat we dit weekend wat bagage moeten lossen bij onze vrienden met wie we het weekend op Schiermonnikoog in hotel Van der Werff gaan doorbrengen. Aan passagiers Ole en Knud lag het niet: ze waren geduldig aan het wachten tot de karavaan eindelijk in beweging ging komen.

Antropomorfisme

Hoe zag onze voorbereiding er dan uit? Oefenen met de prachtige Bullitt inclusief een onderhoudsbeurt, tijdige rabiës vaccinatie in de hondenpaspoorten (vergeten mee te nemen in de haast), nog even naar de dierenarts voor een beginnende oorontsteking van Knud en het aanschaffen van een grotere (en nog zwaardere) tent want de honden moeten een eigen slaapcabine hebben. No way dat zij op ons heerlijke 2-persoons donzen slaapsysteem gaan rollebollen. En niet te vergeten natuurlijk nog twee dagen trimmen zodat ze drie weken lang kunnen zien waar we fietsen. En tot slot de aanschaf van iets wat zo niet past bij mij en waar Jos de hondencoach van zou gruwelen: 2 regenjassen voor Ole en Knud…. Ik had bedacht dat als we een hele dag regen hebben, ik no way in een tent wil slapen maar in een warm bed met een lekker bad in een hotel. Met twee grote natte swiffers bij een hotel aankloppen, maakt de slagingskans kleiner. Dus vandaar mijn eenmalige uitstap naar de wereld van de ‘hondenkleding’. En dus ook de vermenselijking van onze passagiers….

Bullit X

Wat een gevaarte…. Bepakt en bezakt Jisp uit fietsend, begon het grote genieten. Doordat de Bullit ondersteuning heeft, ben ik wel gedupeerd met de 8,4 kg wegende tent en de 48kg hond. Maar door de lage ligging van de Bullit, navigeert hij heerlijk. Met de ecostand fietsen we rond de 19km per uur, trailstand zo’n 23 en in de boost (we moesten de boot halen) op de dijk met tegenwind 25km per uur. De wereld echt op de kop want daar op die dijk zijn de rollen eens omgekeerd, JP hangt in MIJN wiel ????. De Bullit is loodzwaar en ik krijg hem nauwelijks op de standaard maar wat een prachtige fiets. En wat heerlijk om zo samen als een karavaan met met mijn lief en de honden op pad te zijn.

Bep Glasius

Ruim op tijd bij de boot die ons van Enkhuizen naar Stavoren brengt. De schipper moest eraan te pas komen de Bullitt op de boot op te krijgen. Onder het genot van een panini, 0.nulletje en patat konden de honden bijslapen en wij bijkomen.

Na 80 minuten stapten we fris en vrolijk het Friese land op. We besluiten even te wisselen voor de laatste 16km en genieten van Friesland, de dijken en de bossen van Oudermirdum. Nog een pot pruimenjam voor mijn lieve zus gescoord bij een boer waarna we aangekomen in Oudemirdum met haar en met mijn nichtje heerlijk eten. Een nacht in haar Hästens van 210m x 210m was niet verkeerd. Oftewel subliem! Benieuwd of mijn donzen slaapsysteem komende nacht in de tent daar een beetje aan kan tippen…. In de verte. Vandaag staat er ongeveer 60km op het programma. Inpakken en wegwezen!

Acht jaar geleden was mijn eerste fietsvakantie zonder kinderen maar mét hond Saar. Vier jaar geleden de Jutlandroute alleen met mijn lief. Aanstaande dinsdag vertrekken we als viertal. Een speciaal door Jean-Paul gemaakte Sarah route om te vieren dat ik 50 ben geworden dit jaar. Jean-Paul kreeg van mij een huttenskitocht toen hij 50 werd. Ik kreeg een elektrische bakfiets op mijn 50-ste van Jean-Paul, familie en vrienden. Een enorm sportieve en mooie. Daarmee gaat er een wereld voor ons open. En zonder enige ondersteuning, ook al is het de eco stand, kom ik niet ver met onze twee swiffers die meegaan op reis, zo’n 50 kilo hond in totaal.

Sarahroute

Dinsdag 18 mei vertrekken we vanuit Jisp naar Oudemirdum om van daaruit door te fietsen naar Schiermonnikoog. Een reis van 18 etappes. En het zou geen route van Jean-Paul zijn als er niet ook slechts 18 dagen vakantie zijn. Rustdagen passen niet in de planning. We hopen een dagelijks verslag te maken maar beloven niks…