It’s raining…. It’s pouring….

Dag 16: Arnhem – Lage Vuursche, 69 km

Wakker worden in de heerlijke B&B is super. Het komt met bakken uit de lucht maar vanaf 11u gaat het droog zijn en dat is dus ook onze geplande tijd vertrektijd. Bakje yoghurt, lekker douchen en nog even naar het aangrenzende bos waar de honden kunnen raggen. Met een lichte motregen stappen we op de fiets. Op naar Lage Vuursche om als een prinses te gaan slapen in Boutique Hotel De Kastanjehof. Dit einddoel stemt me mega vrolijk, de regen en de weg ernaartoe minder …..

Schuilen in Wageningen

De regen is tot Wageningen te overzien maar dan komt er een enorm front nattigheid langs waardoor we verregend plaatsnemen op een overdekt terras onder een heater om te schuilen voor het noodweer. Het ‘Twaalfuurtje’ welke we bestellen als lunch, had in ons geval ook Twee-uurtje kunnen heten want zo lang hebben we daar gezeten.

Bos, bomen en rust

Op de fiets is het bij mij van binnen wat onrustig. Klaagde ik tijdens de regen van Lochem naar Velp over de ‘Landelijke fietsroutes’ door geulen, zandpaden en met omwegen waardoor we langer nat regenden, nu heeft mijn allerliefste lief de route aangepast zodat we niet teveel door de bagger ploeteren. Dat is fijn en lief maar nu zit ik me wat op te vreten over de enorm drukke weg waarlangs we fietsen. Een N-weg die van Rhenen ongeveer naar Amerongen loopt. Ik neem het hem zeker niet kwalijk want het is of het een of het ander. Veel regen en vrachtwagens die voorbij denderen, het geeft onrust en spanning wat uiteraard door de honden ook wordt overgenomen. De soms ineens heftige regen maakt het er niet fijner op. Gelukkig is er af en toe een verlaten benzinestation waar we kunnen schuilen. Vanaf Amerongen gaan we de bossen weer in en direct komen we alle 4 weer tot rust. Het klaart op, zowel in de lucht als in mijn hoofd. Het is prachtig vanaf daar tot Lage Vuursche. Ook een memory lane voor me omdat ik daar met mijn lieve vriendin Judith de Oudste Wandelroute van Nederland heb gewandeld. Deze loopt van Amsterdam naar Arnhem en we hebben nog slechts 2 etappes te gaan.

Honden meer dan welkom

We komen in Lage Vuursche aan en krijgen spontaan een upgrade van de kamer. Prachtig hotel met IJwitjes van de tap. Ik wil hier blijven. We barricaden het enorme wit opgemaakte bed als we ons naar de bar begeven. Ik probeer de barman, die ons ook incheckte, gerust te stellen door te zeggen dat ik het bed heb bedolven onder tassen en kussens om ervoor te zorgen dat die twee swiffers er niet opspringen. Hij stelt me direct gerust door te zeggen dat alles in de was weer helemaal schoon zal worden. We krijgen zelfs een hondenmand mee waar de mannen naar kijken maar die niet opweegt tegen de overduidelijke route die ze over ons bed hebben aangelegd, tussen de obstakels door. Gelukkig zijn ze droog en ‘uitgewaaid’ dus de schade valt mee.

Het eten is heerlijk en de wijn goed. Wat een zalige afsluiting van de vakantie. Morgen nog een dag fietsen. We ruiken huis al en hebben zin in Jisp. En tegelijkertijd mijmeren we ook wat nostalgisch over hoe snel dit avontuur alweer voorbij gaat. Want een avontuur met z’n 4-en was het. We vallen als een blok in slaap na een laatste uitlaatronde.

In de ochtend worden we wakker met twee apen op bed. Het leert maar weer dat de tent met twee slaapcompartimenten een enorm goed idee was. En ik kon het niet laten het toch maar even vast te leggen…..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *