Dag 3: Ry – Jelling, 74km
Wat een prachtige dag: de zon schijnt. Jean-Paul maalt de bonen voor een waanzinnig lekker kopje koffie. Hij is gevallen voor een Rubytec koffiemolen met filter en rvs beker. Ik kan niet anders zeggen dat het een ware traktatie is iedere ochtend. Na een half uurtje tassen inpakken en reorganiseren, verlaten we de totaal lege camping. Vanuit mijn bed heb ik een bakker in het dorp opgezocht met de toepasselijke naam Le Gåteau. De meest overheerlijke koeken en taartjes verkopen ze. Ik overweeg serieus een weckpot mee te nemen waar 3 soorten chocolademousse in zitten. De flessen wijn uit mijn tas zijn inmiddels op dus ik heb ruimte in de tassen. Maar ik hou me in. Koffie en een pain au chocolat die lekker is maar niet tipt aan die van bakker Noé op de Bloemgracht. We zijn vroeg op pad dus al het meezit halen we de 85 kilometer. Daar ligt een all seasons camping waar we zeker terecht kunnen.
Het hele jaar kerstmis
De omgeving wordt mooier en mooier. Hele velden met kerstbomen doorkruisen we. Nu al versierd met gekleurde labels aan de toppen. De velden lopen schuin omhoog waar de huizen bovenaan de heuvels uitkijken over duizenden kerstbomen, het hele jaar door. Werkelijk prachtig en zo te zien ‘boert’ de kerstbomen handel ook prima.
De klimmetjes vandaag zijn pittig. Ik ben een echte alpha en dus niet best met getallen en procenten. Maar de laatste dagen ploeter ik omhoog en tik dan toch steeds even mijn Garmin wakker uit zijn slaapstand om het percentage te zien. De eerste korte klim was 15%. Om de dag fris mee te beginnen. Mijn Garmin lijkt niet onder de indruk te zijn van mijn snelheid want als ik zwoegend een 9% aan het beklimmen ben, gaat ie standaard op pauze. Onder de 5 km p/u neemt hij me niet meer serieus. Daar heb je een instelling voor hoor ik nu naast me.
Materiaalpech
Zo voorspoedig als de dag begon, zo snel staan we stil midden in de rimboe. De ketting van Jean-Paul breekt in het bos. We gaan als eerste hulp zoeken bij een huis een stuk terug. Helaas hebben ze een enorme schuur met gereedschap maar geen kettingpons. We gaan nog een stukje terug op de route, naar een soort outdoorcentrum waar Jean-Paul even daarvoor de planten water heeft gegeven. Met het idee dat er toch niemand was. Het kantoor blijkt wel degelijk bemand door de toffe Deen Peter die probleemloos in 10 minuten de ketting weer draaiend heeft. Bij de eerste de beste fietswinkel hebben we alsnog de reserveonderdelen gehaald mocht een van onze kettingen breken. Het boekje van de Jutlandroute komt meteen in de eerste paar kilometer goed van pas. Koffie, campings, hotels en fietsenmakers staan keurig aangegeven. Met een uur vertraging vervolgen we onze weg.
Voormalige spoorlijn
We komen vlak voor Them op de Jutlandroute. Wat een prachtige stuk natuurschoon. Clemens Sweerman, die deze route heeft beschreven, overtreft onze verwachtingen. De eerste 20 kilometer gaat over een voormalige spoorlijn. Helaas structureel vals plat omhoog maar dat zorgt dat we na 15 kilometer aan beide zijden diep afgronden hebben met een fenomenaal uitzicht. En natuurlijk komt na het zuur het zoet: we vliegen omlaag. Jean-Paul met de route op de Garmin terwijl ik geniet van het ouderwetse boekje op mijn stuurtas zodat ik tijdens het fietsen de aanwijzingen mee kan lezen. Niet meer een weg naar boven zien lopen maar gewoon: —> klim 1 km. Fijn, dan weet ik waar ik aan toe ben. Met vandaag zo’n 700 hoogtemeters is het op het einde fijn om je daar mentaal een paar kilometer van te voren op voor te bereiden. Ik zie dan wegen voor me met zo’n 10% en als dan blijkt dat het slechts maximaal 6% is, dan valt dat reuze mee.
Jean-Paul leest het boekje met het deel van de route de avond van te voren. Op de fiets kom ik er dan vervolgens achter dat dat voor mij volstrekt overbodig is. Immers mijn lieve fietsende encyclopedie herinnert zich de volgende dag alles nog en ik krijg dan de informatie precies op het moment dat ik daar live fiets. Mijn eigen Clemens als reisgezel. Maar liefst 4 zintuigen slaan mijn ervaringen op: mijn oren die de verhalen van manlief (opgetekend door Clemens Sweerman), mijn neus die de geuren van het bos opsnuift, mijn beenspieren die verzuren en mijn ogen die de prachtige omgeving in zich opnemen. Je begrijpt: dit is making memories op zijn meest effectief.
Jelling: hoofdstad van de Vikingen
Het geplande einddoel van vandaag halen we niet, met name door de materiaalpech, maar anders was het ook een uitdaging geweest, realiseren we ons nu. We zijn beland op een camping in Jelling, de oude Viking-hoofdstad van Denemarken rond 1000 n. Chr. Het restaurant bij de camping is 4 weken geleden in vlammen opgegaan, en voor een oude Viking-hoofdstad is het aanbod aan restaurants op een maandag wel erg schraal: uiteindelijk hebben we een pizza genuttigd in een afhaal-pizzeria annex tankstation….samen met tig fruitvliegjes. Hopelijk morgen een lekkere dag ondanks regenpak en schoenhoezen die we nodig gaan hebben.
De animatie van vandaag is helaas in 2 delen:
En deel 2: